الخميس، 13 مايو 2010

استرجل


كان ماشى معايا و كنت فى ايده ماسك ...

بس طلع لفوق و سابنى..و الطريق بقى صعب و مش واضح ...

و المفروض انى امشى فيه و انا لوحدى و مش شايف....

انا مش قادر....انا خايف ....

.

.

.

استرجل

"""""""""
استرجل النهاردة عيد الصعود
عيد محبى الصمود
عيد اللى خايف و مش شايف بس مسنود
لانه فاهم و عارف هو ليه موجود

عيد الرجالة اللى واقفة فى عز الحر شغالة
عشان فاهمة و مصدقة الوعود
مصدقة ان السكة صح
و ان الطريق اخره مش مسدود

عيد اللى كان له حبيب و راح و وعده ييجى تانى بالافراح
فعاش ماسك ف الوعد و مصدق ان حبيبه موجود

عيدى انا التايه اللى خايف اعيش ف النور
عيدى انا اللى بحب الضلمة و فاكر انى فيها مستور

عيدى انا المدعو انى اطلع من بين ضلوع الخوف
و احضن الدنيا ف النور و افتح عينى و اشوف
و حتى ان ساد الظلام من تانى و ضاع و تاه الخروف
انا هابطل اموت فى جلدى من وهم اسمه الخوف

انا عايز افرح لأنى عايش
مش عشان اشخاص و ظروف

عشان ارقص حتى ف المطره و ابوس الثلج ف السقعة
و افرح بيهم فرحتى بالشمس لما كانت ف يوم طالعة
.
.
.
.
" عندما تصل الى نهاية كل النور الذى تعرفه,
و يحين الوقت لتخطو فى ظلام المجهول,
فأن الايمان يكون معرفه ان احد الامرين سيحدث ؛
اما ان تمنح شيئا صلبا لتقف عليه ,
او ان تتعلم الطيران "....................(ادوارد تيلر).
.
.
.
.
**************
ربيع 2010
.